Université Faculté de Droit Canonique www.iuscangreg.itCIC1983CCEODroit pour l’Église latineDroit orientaleDroit particulierDroit propre / statutsSources historiques du droit canoniqueJurisprudence STSAAccords internationauxSites webLittératurePeriodica de re canonicaBibliographie canoniqueMoteurs de rechercheLinklistSitemapProfesseursProfesseurs connus du 20e siècle
Jurisprudence de la Signature Apostolique en matière contentieuse-administrative
 
 

Tribunal suprême de la Signature apostolique
Decretum definitivum du 20.09.2012, Prot. N. 45193/11 CA


Demandeur Rev.dus X
Défendeur Congregatio pro Clericis
Objet Translationis
coram Iannone
Contenu Decretum Congressus non est reformandum.
Notes Cf. L’attività della Santa Sede 2012, p. 628.
Sources 
?
Legenda
 
Canons du Code de 1983
Tous les canons qui se trovent dans les parties in iure et in facto des décisions sont rapportés dans les sources.
On indique en gras les canons qui font l’objet principal de la décision ou sur lesquels la décision pose un principe d’interprétation.
On indique en italique les canons du Code de 1983 :
- qui n’apparaissent pas dans le texte de la décision mais qui sont traités dans la décision ;
- qui correspondent aux canons du Code de 1917, dont la décision, antérieure à 1983, traite.

Autres sources
Toutes les sources qui se trouvent dans les parties in iure et in facto des décisions sont rapportées.
CIC cann. 569; 1524 § 1; 1735; 1737 § 2
Ioannes Paulus II, Constitutio apostolica Spirituali militum  curae, 21 aprilis 1986 (AAS 78 [1986] 481-486 Art. 7;  
LP Art. 78 § 1
Arrêts
1. Ad constitutionem cappellani militum in Italia duo requiruntur decreta: alterum ab Auctoritate ecclesiastica latum, alterum ex parte Auctoritatis statalis; utraque vero Auctoritas operatur intra ambitum proprii ordinis iuridici. Non agitur itaque de uno actu concordatario, sed de duobus actibus distinctis. Ambo actus laborare possunt vitiis in decernendo et in procedendo, adeo ut pateat recursus. Consequitur exinde quod declaratio illegitimitatis alterius, evidenter ab organo competenti lata, effectus gignit relate ad exsecutivitatem alterius.
1. Per la costituzione di un cappellano militare in Italia si richiedono due decreti: uno emanato dall’Autorità ecclesiastica, l’altro da parte dell’Autorità statale; entrambe le Autorità, però, operano entro l’ambito del proprio ordine giuridico. Non si tratta quindi di un unico atto concordatario, ma de due atti distinti. Entrambi possono essere affetti da vizi in decernendo e in procedendo, così che si apra la strada al ricorso. Ne discende quindi che la dichiarazione di illegittimità di uno, emanata evidentemente dall’organo competente, produce effetti relativamente all’esecutività dell’altro.
2. Actor seu recurrens in quolibet statu et gradu iudicii petitioni seu recursui renuntiare potest (cf. can. 1524, § 1; art. 78, § 1 Legis propriae) sive explicite sive implicite ipso iure per facta concludentia (in casu constat recurrentem elegisse viam civilem ad decretum canonicum directe impugnandum; nam, recursu coram Magistratibus civilibus negative dimisso, recursum contentiosum administrativum porrexit, qua de re recte Congressus censuit recurrentem, saltem quoad iudicium apud Signaturam Apostolicam, recursui implicite renuntiavisse).
Cf. maximae prot. n. 45193/11 CA – DC
2. L’attore o il ricorrente può rinunciare in ogni stato e grado di giudizio alla domanda o al ricorso (cf. can. 1524, § 1; art. 78, § 1 Legis propriae) sia esplicitamente sia implicitamente per lo stesso diritto in ragione di fatti concludenti (nel caso consta che il ricorrente abbia scelto la via civile per impugnare direttamente il decreto canonico; infatti, una volta che è stato giudicato negativamente il ricorso di fronte ai Magistrati civili, presentò ricorso contenzioso amministrativo, per cui il Congresso ha correttamente ritenuto che il ricorrente, almeno quanto al giudizio presso la Segnatura Apostolica, abbia rinunciato implicitamente al ricorso).
Cf. massime prot. n. 45193/11 CA – DC

Auteur des arrêts (en latin) et de la traduction italienne : © G. Paolo Montini