University Faculty
of Canon Law
www.iuscangreg.itCIC1983CCEOLaw of the Latin ChurchOriental lawParticular LawProper law / statutesSources of past lawJurisprudence STSAInternational TreatiesWebsitesLiteraturePeriodica de re canonicaCanon Law BibliographySearch enginesLinklistSitemapProfessorsFamous professors from the 20th century
Jurisprudence of the Apostolic Signatura in contentious-administrative cases
 
 

Supreme Tribunal of the Apostolic Signatura
Decretum definitivum of 20.09.2012, Prot. N. 45193/11 CA


Petitioner Rev.dus X
Respondent Congregatio pro Clericis
Object Translationis
coram Iannone
Content Decretum Congressus non est reformandum.
Notes Cf. L’attività della Santa Sede 2012, p. 628.
Sources 
?
Legenda
 
Canons of the Code 1983
All the canons that are found in the in iure and in the in facto part of the decisions are reported in the sources.
The canons that constitute the main object of the decision or on which the decision sets out a principle of interpretation are reported in bold.
The canons of the 1983 Code are shown in italics:
- if they do not appear in the text of the decision but if the decision deals with them;
- if they correspond to canons of the 1917 Code, of which the decision (prior to 1983) deals.

Other sources
All the sources that are found in the in iure and in the in facto part of the decisions are reported.
CIC cann. 569; 1524 § 1; 1735; 1737 § 2
Ioannes Paulus II, Constitutio apostolica Spirituali militum  curae, 21 aprilis 1986 (AAS 78 [1986] 481-486 Art. 7;  
LP Art. 78 § 1
Legal Summary
1. Ad constitutionem cappellani militum in Italia duo requiruntur decreta: alterum ab Auctoritate ecclesiastica latum, alterum ex parte Auctoritatis statalis; utraque vero Auctoritas operatur intra ambitum proprii ordinis iuridici. Non agitur itaque de uno actu concordatario, sed de duobus actibus distinctis. Ambo actus laborare possunt vitiis in decernendo et in procedendo, adeo ut pateat recursus. Consequitur exinde quod declaratio illegitimitatis alterius, evidenter ab organo competenti lata, effectus gignit relate ad exsecutivitatem alterius.
1. Per la costituzione di un cappellano militare in Italia si richiedono due decreti: uno emanato dall’Autorità ecclesiastica, l’altro da parte dell’Autorità statale; entrambe le Autorità, però, operano entro l’ambito del proprio ordine giuridico. Non si tratta quindi di un unico atto concordatario, ma de due atti distinti. Entrambi possono essere affetti da vizi in decernendo e in procedendo, così che si apra la strada al ricorso. Ne discende quindi che la dichiarazione di illegittimità di uno, emanata evidentemente dall’organo competente, produce effetti relativamente all’esecutività dell’altro.
2. Actor seu recurrens in quolibet statu et gradu iudicii petitioni seu recursui renuntiare potest (cf. can. 1524, § 1; art. 78, § 1 Legis propriae) sive explicite sive implicite ipso iure per facta concludentia (in casu constat recurrentem elegisse viam civilem ad decretum canonicum directe impugnandum; nam, recursu coram Magistratibus civilibus negative dimisso, recursum contentiosum administrativum porrexit, qua de re recte Congressus censuit recurrentem, saltem quoad iudicium apud Signaturam Apostolicam, recursui implicite renuntiavisse).
Cf. maximae prot. n. 45193/11 CA – DC
2. L’attore o il ricorrente può rinunciare in ogni stato e grado di giudizio alla domanda o al ricorso (cf. can. 1524, § 1; art. 78, § 1 Legis propriae) sia esplicitamente sia implicitamente per lo stesso diritto in ragione di fatti concludenti (nel caso consta che il ricorrente abbia scelto la via civile per impugnare direttamente il decreto canonico; infatti, una volta che è stato giudicato negativamente il ricorso di fronte ai Magistrati civili, presentò ricorso contenzioso amministrativo, per cui il Congresso ha correttamente ritenuto che il ricorrente, almeno quanto al giudizio presso la Segnatura Apostolica, abbia rinunciato implicitamente al ricorso).
Cf. massime prot. n. 45193/11 CA – DC

Author of the legal summary (in Latin) and of the Italian version: © G. Paolo Montini