University Faculty
of Canon Law
www.iuscangreg.itCIC1983CCEOLaw of the Latin ChurchOriental lawParticular LawProper law / statutesSources of past lawJurisprudence STSAInternational TreatiesWebsitesLiteraturePeriodica de re canonicaCanon Law BibliographySearch enginesLinklistSitemapProfessorsFamous professors from the 20th century
Jurisprudence of the Apostolic Signatura in contentious-administrative cases
 
 

Supreme Tribunal of the Apostolic Signatura
Decretum definitivum of 14.06.2011, Prot. N. 38019/06 CA


Petitioner D.na X et alii
Respondent Congregatio pro Clericis
Object Suppressionis paroeciae X
coram Versaldi
Content Decretum Congressus non est reformandum.
Notes Cf. L’attività della Santa Sede 2011, p. 598.
Sources 
?
Legenda
 
Canons of the Code 1983
All the canons that are found in the in iure and in the in facto part of the decisions are reported in the sources.
The canons that constitute the main object of the decision or on which the decision sets out a principle of interpretation are reported in bold.
The canons of the 1983 Code are shown in italics:
- if they do not appear in the text of the decision but if the decision deals with them;
- if they correspond to canons of the 1917 Code, of which the decision (prior to 1983) deals.

Other sources
All the sources that are found in the in iure and in the in facto part of the decisions are reported.
CIC cann. 50; 51; 121; 123; 515 § 2
Legal Summary
1. Activae recurrentis legitimationi haud officit quod ipse etiam nomine cuiusdam coetus agere profiteatur, cum de facto nomine proprio agit (in casu ipse unus recursum ad competens Curiae Romanae Dicasterium subscripsit, quod eum accepit et ei suo decreto respondit).
1. Non pregiudica la legittimazione attiva del ricorrente il fatto che egli dichiari di agire anche a nome di un gruppo, se di fatto poi agisce in nome proprio (nel caso egli solo ha sottoscritto il ricorso al competente Dicastero della Curia Romana, che l’ha accettato e che gli ha risposto con un decreto).
2. Ad legitimitatem decisionis impugnatae in procedendo quod attinet nihil refert quod in processibus verbalibus consilii presbyteralis de quaestionis seu paroeciae supprimendae discussione non fit sermo. Exinde enim nullo modo sequitur consilium auditum non esse, sed e contrario rem per praeviam amplam consultationem iam satis clarificatam esse.
2. Non rileva per la legittimità in procedendo della decisione impugnata che nei verbali del consiglio presbiterale non si faccia menzione della discussione sulla questione ossia sulla parrocchia da sopprimere. Da ciò non si può trarre in alcun modo che il consiglio non è udito, ma al contrario che la questione è già chiarita a sufficienza attraverso la previa ampia consultazione.
3. Haud exstat ius habendi propriam propinquam paroeciam, cum commoditate accessibilem, nulla habita ratione utrum, necne, ipsa in ambitu totius Ecclesiae particularis opportunae correspondeat distributioni paroeciarum earumque sustentationi. Ad competentem auctoritatem ecclesiasticam ultimatim pertinet ius et obligatio in re decernendi, et quidem ob Ecclesiae particulari sibi concreditae praesidendi officium.3. Non esiste il diritto di avere una propria parrocchia vicina, comodamente accessibile, indipendentemente dal fatto o no che essa nell’ambito dell’intera Chiesa particolare corrisponda ad una opportuna distribuzione delle parrocchie e alla loro sussistenza. Spetta ultimativamente alla competente autorità ecclesiastica il diritto e l’obbligo di decidere in merito, e ciò appunto per l’ufficio di presidenza della Chiesa particolare affidatagli.

Author of the legal summary (in Latin) and of the Italian version: © G. Paolo Montini