Universität Kanonistische Fakultät www.iuscangreg.itCIC1983CCEONormen für die lateinische KircheOstkirchenrechtPartikularrechtEigenrecht / StatutenFrühere RechtsquellenRechtsprechung SSATInternationale VerträgeWebsitesLiteraturPeriodica de re canonicaKanonistische BibliographieSuchfunktionenLinklistSitemapLehrendeBekannte Professoren aus dem 20. Jh.
Rechtsprechung der Apostolischen Signatur über Verwaltungsstreitigkeiten
 
 

Oberster Gerichtshof der Apostolischen Signatur
Sententia definitiva vom 02.06.1990, Prot. N. 19391/87 CA


Kläger Comes von Deym
Belangte Partei Congregatio pro Clericis
Diözese Passavien.
Gegenstand Iuris patronatus
coram Stickler
Fundstelle M. Ambros, Verwaltungsbeschwerde und Verwaltungsgerichtsbarkeit. Die Effizienz des kirchlichen Rechtsschutzes gemessen an einem Passauer Patronatsstreit, Paderborn 2016, 465-479
Download
Übersetzungen germ., M. Ambros, Verwaltungsbeschwerde und Verwaltungsgerichtsbarkeit. Die Effizienz des kirchlichen Rechtsschutzes gemessen an einem Passauer Patronatsstreit, Paderborn 2016, 465-479
Inhalt Constat de violatione legis in procedendo vel in decernendo.
Anmerkungen Cf. decreta impugnata, M. Ambros, Verwaltugsbeschwerde una Verwaltungsgerichtsbarkeit. Die Effizienz des kirchlichen Rechtsschutzes gemessen an einem Passauer Patronatsstreit, Paderborn 2016, 459-464.
Cf. «Voto del Promotor iustitiae deputatus Rvdmo P. Velasio De Paolis, 25 julio 1989. Derecho de patronato», Ius Communionis 6 (2018) 353-365; comm.: M. Amntod, «El servicio del Promor iustitiae en el hallazgo de la verdad y en la promoción de la justicia en la dinámica del proceso administrativo en la Signatura Apostólica», ibid., 367-393.
Rechtsquellen 
?
Legenda
 
Canones des CIC1983
Alle in den Entscheidungen (sowohl im Teil in iure als auch im Teil in facto) erwähnten Canones sind als Quellen angegeben.
In Fettschrift werden diejenigen Canones angezeigt, die den Hauptgegenstand der Entscheidung bilden oder zu denen die Entscheidung ein Auslegungsprinzip formuliert.
In Kursivschrift werden diejenigen Canones des CIC von 1983 angezeigt,
- die nicht im Text der Entscheidung genannt sind, mit denen sich die Entscheidung aber befasst;
- die denjeingen Canones des CIC1917 entsprechen, von denen die - vor 1983 gefällte - Entscheidung handelt.

Andere Quellen
Es werden alle Quellen angegeben, die im Text Entscheidung (in iure oder in facto) erwähnt sind.
CIC cann. 4; 76 § 2; 78; 80; 80 § 1; 83 § 2; 158 § 1; 158 § 2; 523
[CIC1917] 1186; 1448; 1450; 1451; 1454; 1455; 1469 § 1, n. 2; 1469 § 1, n. 3; 1470; 1471
Ecclesiae Sanctae n. 18 § 1; n. 18 § 2
Leitsätze
1. Nova legislatio ius patronatus per se non suppressit. Ex normis (Litteris scilicet Apostolicis motu proprio datis Ecclesiae Sanctae) concluditur quod privilegia onerosa omnia eximuntur ab abrogatione. Nam ex eorum suppressione etiam onera, pro quibus privilegia concessa erant, supprimerentur quod saepe in grave damnum Ecclesiae fieret. Quod ergo dicitur de «consuetudinibus» quae abrogantur et de «iuribus» quae tolluntur circa nominationem, electionem et praesentationem presbyterorum ad officia aut beneficia paroecialia non extendi debet ad privilegia onerosa cum patronatu conexa. Privilegium enim onerosum oritur ex contractu implicito, constituit ergo strictum ius inter partes. Ecclesia huiusmodi iura semper magni habebat, praesertim si laicis data fuerunt pro oneribus in favorem Ecclesiae assumptis.
1. La nuova legislazione non ha soppresso per se il diritto di patronato. Dalle norme, ossia dalla Lettera apostolica motu proprio data Ecclesiae Sanctae, si desume che tutti i privilegi onerosi sono esclusi dalla abrogazione. Infatti dalla loro soppressione scaturirebbe la soppressione anche degli onere, per i quali i privilegi erano stati concessi, ciò che spesso ridonderebbe a danno della Chiesa. Quanto si dice delle «consuetudini» che si abrogano e dei «diritti» che si eliminano circa la nomina, elezione e presentazione di presbiteri ad uffici o benefici parrocchiali non deve essere esteso ai privilegi onerosi connessi con il patronato. Infatti il privilegio oneroso sorge da un contratto implicito e costituisce perciò stretto diritto tra le parti. La Chiesa ha sempre rispettato tali diritti, soprattutto se furono conferiti a laici in vista di oneri assunti in favore della Chiesa.
2. In quaestione solvenda utrum, nempe, patronatus onerosus sit an non onerosus, non onerositas a parte resistente probari debet.
2. Nella soluzione della questione se il patronatoi sia o no oneroso, è la parte resistente che deve provare la non onerosità.
3. Reductio onerum quavis ratione effecta, sive quia haec onera ab aliis praestantur sive quia alia ex causa deficiunt, non derogat privilegio, quatenus patronatus speciem contractus inter partes constituit, qui certo certius numquam unilateraliter auferri potest. Item non derogatur privilegio si numquam ab Episcopo de obligationibus patronatus neglectis Patronus monitus est, neque Patronus ipse alias obligationes neglexit modo quo iuxta ius canonicum ius patronatus cessat.
3. La riduzione degli oneri per qualsiasi ragione effettuata, sia perché questi oneri erano assicurati da altri, sia perché venuti meno per altra causa, non derogano al privilegio in quanto il patronato costituisce una specie di contratto tra le parti, che senza dubbio non può mai essere tolto unilateralmente. Allo stesso modo non si deroga al privilegio se il Vescovo non ha mai ammonito il Patrono per aver trascurato gli obblighi del patronato, e se il Patrono stesso non ha trascurato altri obblighi nel modo che il diritto canonico prevede per la cessazione del diritto di patronato.
Kommentare M. Ambros, Verwaltungsbeschwerde und Verwaltungsgerichtsbarkeit. Die Effizienz des kirchlichen Rechtsschutzes gemessen an einem Passauer Patronatsstreit, Paderborn 2016

Autor der Leitsätze (auf Latein) und der italienischen Übersetzung: © G. Paolo Montini